15 mei 2025
Geweld, gerichte aanvallen - voor christenen in Nigeria is het leven allesbehalve veilig. Toch besloot de Nigeriaanse Musa na het land ontvlucht te zijn, samen met zijn gezin terug te keren naar zijn thuisland. In een gesprek met HVC vertelt hij waarom hij zich ondanks het gevaar en de grote uitdagingen niet laat leiden door angst.
Nigeria is een zeer instabiel land. Het wordt verscheurd door religieus extremisme, economische problemen, criminaliteit en ontvoeringen. In het noorden geldt de shariawet. Veel christenen slaan op de vlucht naar kampen in Nigeria of steken de grens over naar Kameroen. Musa beseft maar al te goed: “Ook wij als gezin zijn niet veilig. We kunnen elk moment ontvoerd worden en dat baart me zorgen.”
Musa komt uit het noordoosten van Nigeria, uit Amuda Village in Borno State - uitgerekend de plek waar de islamitische terreurorganisatie Boko Haram jaren geleden actief werd. Boko Haram is berucht door het grote aantal aanslagen en ontvoeringen. Midden in de nacht, als iedereen slaapt, vallen ze huizen binnen om mensen te vermoorden. Het totaal aantal slachtoffers door het geweld van Boko Haram is sinds 2011 opgelopen tot meer dan 23.000. Sommige verhalen zijn hartverscheurend: kinderen die hun hele familie kwijt zijn, vrouwen die achterblijven zonder te weten waar hun man is.
De kerk staat klaar om te doen wat er nodig is, soms door het uitdelen van bonen of rijst of op andere manieren. Maar ook door evangelisatie. Musa: “Ik heb oprecht medelijden met de mensen van Boko Haram en andere milities. Ze kennen Jezus nog niet. Ze leven in duisternis en hebben Gods licht nodig.”
Evangelisatie in Noord-Nigeria richt zich daarom vooral op moslims en gebeurt vanwege het gevaar op vergelding vaak ondergronds. Dankzij sociale media worden mensen bereikt op plekken die onbegaanbaar zijn. Evangelisten die de lokale taal Hausa spreken, kunnen contact leggen met de milities. De aanpak is voorzichtig: eerst mengen in de groep, dan stapje voor stapje een band opbouwen. Vertrouwen moet van twee kanten komen. Ze beginnen laagdrempelig en bidden dat de harten van deze altijd bewapende milities opengaan.
In het dagelijks leven worden christenen in Nigeria behandeld als tweederangsburgers. Ze leven voortdurend in angst. Zelfs als ze boodschappen doen, dreigt er altijd gevaar van een terroristische aanval. "Als iemand zo'n aanval van dichtbij meemaakt, is dat enorm traumatisch. Nigeriaanse christenen voelen zich niet meer thuis in hun eigen land en dat is zwaar." In gesprekken met medegelovigen richt Musa zich er heel bewust op om hen toe te rusten. Dat begint met persoonlijke bemoediging, maar het is ook belangrijk om te delen wat het kost om de HEERE Jezus te volgen, weet Musa. “Ik roep mensen op: Leef zoals de Heere Jezus dat deed, maar ik deel ook mijn eigen ervaring met vervolging.”
God heeft Musa geroepen om het goede nieuws te brengen in Nigeria. Hij laat zich daarom niet leiden door angst. Maar hij is ook vader van een jong gezin. “Soms maak ik me zorgen over de toekomst,” zegt hij. “Ik bid veel voor mijn vrouw en kinderen.” Dat brengt Musa tot een oproep: “Broeders en zusters in Nederland, ik bid voor mijn volk en mijn gezin. Wilt u alstublieft meebidden voor de christenen in Nigeria? En als God het op uw hart legt, help ons dan ook praktisch.”
* Schuilnaam vanwege de veiligheid
Nigeria kent grote etnische en religieuze spanningen. In het noorden geldt de shariawet. Boko Haram zaait terreur. Ondanks rijke grondstoffen houdt corruptie, instabiliteit en achterstelling het land in een wurggreep.
Christenen leven in angst en slaan op de vlucht. In opvanghuizen vinden ze onderdak, voedsel en veiligheid.
