26 februari 2024
INDIA - Lance (schuilnaam) is oprichter en directeur van enkele scholen in het Indiase district Chhattisgarh. Dit is een van de armste districten van India, een regio waar christenvervolging zeer hevig is. We spraken Lance voor een interview in Hulp Magazine. Als we Lance vragen hoe hij reageert op christenvervolging, komt hij met een verrassend antwoord: “Ik zorg dat kinderen goed onderwijs ontvangen, gebaseerd op Bijbelse waarden."
U geeft leiding aan meerdere scholen. In de zomer van 2023 hebt u een nieuwe school opgericht. Waarin onderscheidt dit project zich van de andere scholen?
“In dit specifieke project ondersteunen we veertig kinderen uit vervolgde gezinnen. We bieden hen gratis onderwijs. De kinderen komen uit dorpen uit de wijde omgeving. Twintig kinderen die van ver komen, geven we onderdak. Twintig andere kinderen komen uit dorpen dichterbij. Zij blijven bij hun ouders wonen. Voor hen hebben we schoolvervoer geregeld. De meeste mensen in deze streek zijn ongeletterd. Ik ben ervan overtuigd dat kwalitatief onderwijs, gebaseerd op Bijbelse waarden, de kinderen van de vervolgde Kerk de kans geeft om de vicieuze cirkel van uitsluiting en armoede te doorbreken. En dat het de sleutel kan zijn tot transformatie van de hele gemeenschap.”
Hoe raakte HVC betrokken bij dit project?
“Het was mijn verlangen om uit te reiken naar de kinderen van de vervolgde Kerk, maar ik kon weinig voor hen betekenen. Christenen in dit deel van India zijn ontzettend arm. Ze kunnen niet bijdragen aan de schoolkosten. Begin 2023 had ik een ontmoeting met HVC die de weg baande tot het realiseren van mijn droom. Sinds juli 2023 maken Nederlandse sponsors de opvang en scholing van veertig kinderen mogelijk.”
Wat zijn de gevolgen voor een kind in dit deel van India, als hun ouders christen worden?
“Als mensen in Chhattisgarh de God van de Bijbel leren kennen, begint direct de vervolging. Ook hun kinderen lijden daaronder. Hele gezinnen worden verbannen vanwege het geloof in Jezus Christus, met grote armoede tot gevolg. Ze mogen niets meer kopen bij hun dorpsgenoten. Als iemand hen werk aanbiedt, krijgt diegene een boete van de gemeenschap. Soms gaat het zelfs zo ver dat artsen kinderen niet behandelen omdat hun ouders christen zijn geworden.”
Als reactie op vervolging richt u zich op opvang en onderwijs. Waarom is dit zo’n krachtig middel?
“De zware vervolging brengt gezinnen in de verleiding het geloof op te geven en terug te keren naar hun oude leven. Wanneer wij hun kind onderwijs bieden, valt er een last van hun schouders. Ze beseffen: ‘God zorgt voor ons, zelfs nu iedereen ons in de steek heeft gelaten.’ Door hun kind op te vangen, zeggen wij als het ware: ‘Je hebt een nieuwe Familie. Houd vast aan de Waarheid, je staat er niet alleen voor.’ Ook helpt het hen in praktische zin, want ze hebben minder monden te voeden. Zo mogen we niet alleen de kinderen, maar ook hun ouders Gods liefde laten zien.”
We moeten voorzichtig zijn met details over de kinderen. Maar kunt u één verhaal delen?
“Een van de jongens in ons hostel is Prakash (8)*. Zijn moeder kwam kort na het overlijden van haar man tot geloof, met als gevolg dat Prakash en zijn moeder het huis uit werden gezet. De familie ontnam hen de erfenis. Moeder ging werken als riksja-bestuurder, een gevaarlijke baan voor vrouwen. Het leverde niet genoeg geld op om haar gezin te onderhouden, laat staan om schoolgeld te betalen. Dankzij steun uit Nederland [zie kader] kon Prakash in het hostel komen wonen. Toen het jongetje na zijn eerste schoolperiode bij zijn moeder thuis kwam, begon hij meteen te zingen en Bijbelteksten op te zeggen. Moeder is zelf ongeletterd. Ze is blij dat Prakash leert lezen. Via haar zoontje mag ze nu meer over de Heere Jezus leren.”
Als u vertelt over de school, is te merken hoe de kinderen uw hart raken. Waarom zou u mensen in Nederland op willen roepen aan dit project bij te dragen?
“Bouwen aan de toekomst van kinderen geeft de grootste blijdschap denkbaar. We mogen in hen investeren van hun derde tot hun dertiende levensjaar: een periode waarin identiteit, gewoonten en gedrag gevormd worden. Dat maakt me ongelofelijk hoopvol. Kinderen zijn de toekomst van de Kerk! Als we niet met kinderen werken, verliezen we een hele generatie. Maar als kinderen over Christus horen op jonge leeftijd, kan het geloof diep wortelen. Als team van verzorgers en leerkrachten bidden we dat dit op termijn ook hun stam of dorp zal veranderen. Door hen van jongs af aan te voeden met Gods Woord, investeren we in hun toekomst én in die van generaties na hen.”
Ze zijn de dupe van uitsluiting, onrecht of geweld. Alleen maar omdat hun ouders christenen zijn. In landen waar christenvervolging is, wachten veel kwetsbare kinderen op hulp. Met het project ‘Omarm een kind’ bieden we toekomstperspectief aan kinderen in de brandhaard van christenvervolging.
