Zuid-Soedanese weeskinderen als vluchtelingen in Oeganda: hoe lang nog?

17 juni 2021

Zuid-Soedan / Oeganda - Al jaren steunt HVC een kerkelijk centrum en een weeshuis in Loa, Zuid-Soedan. In september 2016 moesten de betrokkenen bij het project (zowel begeleiders als kinderen en weduwen) halsoverkop vluchten voor oorlogsgeweld tussen rivaliserende Zuid-Soedanese bevolkingsgroepen. Te voet vluchtten ze naar een vluchtelingenkamp in buurland Oeganda. Al bijna vijf jaar zijn sindsdien verstreken. Hoe beleefden de kinderen en hun begeleiders de coronacrisis? En wanneer kunnen ze weer terug naar Zuid-Soedan?

In het Pagirinya vluchtelingenkamp in Oeganda is dankzij steun vanuit Nederland een nieuwe compound opgebouwd. Daar krijgen de mensen te eten en leidt een arts een kleine medische post. De projectleiders zetten zich in om zo veel mogelijk vluchtelingen in de omgeving van de compound praktisch en geestelijk te helpen. Sinds de aankomst in het Pagirinya vluchtelingenkamp in Oeganda, is het aantal opgenomen weeskinderen fors toegenomen. Van de meeste weeskinderen zijn de ouders omgekomen door ziekte of door het aanhoudende conflict in (Zuid-)Soedan. De kinderen worden ondersteund via het HVC Sponsorplan.

Extra voedselsteun tijdens coronacrisis

In 2020 werd ook Oeganda getroffen door de coronacrisis en ging het land in lockdown. Hierdoor konden de projectleiders en vrijwilligers niet meer via de openbare weg naar de akker waar extra voedsel wordt verbouwd. Deze akker van 40 hectare is onderdeel van de voedselsteun die HVC in het kamp uitdeelt. Zonder deze steun zouden veel vluchtelingen soms maandenlang voedsel tekort komen, het voedsel dat de regering van Oeganda verstrekt is vaak verre van voldoende. HVC sprong bij door extra voedsel bij het kamp te laten leveren, bestemd voor de kinderen en volwassen op de HVC-compound, maar ook voor de allerarmste vluchtelingen in de omtrek van de compound. Inmiddels is de lockdown voorbij en kan er weer voedsel verbouwd worden op de akker.

Corona bemoeilijkt vredesproces

Reikhalzend kijken de Zuid-Soedanese vluchtelingen uit naar het moment dat ze mogen terugkeren naar hun thuis. De bloederige burgeroorlog heeft door honger en geweld naar schatting aan meer dan 400.000 mensen het leven gekost. Miljoenen mensen sloegen op de vlucht. Een vredesproces, onder zware internationale druk, moet een einde maken aan het gewapende conflict. Maar de vredesonderhandelingen verlopen moeizaam en de vorming van een nieuwe regering van nationale eenheid is steeds uitgesteld. Er zijn felle discussies tussen president Kiir en vicepresident Machar, respectievelijk van de bevolkingsgroepen Dinka en Nuer, over het aantal staten waarin het land verdeeld moet worden en de machtsverhouding in de ministeriële portefeuilles. De troepen van Kiir en Machar moeten nog worden samengevoegd tot een nieuw nationaal leger. En de coronacrisis bemoeilijkt de voortgang van de besprekingen. Toch koesteren de partijen de hoop dat op een dag de vrede zal aanbreken in Zuid-Soedan! Want het enige waarover men het eens lijkt te zijn is dat de oorlog lang genoeg heeft geduurd.