Dit verhaal komt van de kinderpagina van HVC. Naar de kinderpagina >
"Hoi, ik ben Shahena Khatun. Ik ben een meisje van 8 jaar oud. Ik woon in een vluchtelingenkamp. Het heet Kutopalang en ligt in Bangladesh. Ik heb een vader en een moeder, drie broers en drie zussen. Mijn ouders zijn al 10 jaar geleden in dit vluchtelingenkamp gekomen. Ik ben dus hier geboren.
We mogen nooit uit dit kamp, dus eigenlijk zitten we hier opgesloten. Weet je wat ik echt heel jammer vind? Ik kan niet naar school. Er zijn wel scholen in ons kamp, maar er zijn er veel te weinig. Die scholen zitten al vol en daarom kan ik er niet heen. In de vluchtelingenkampen zitten duizenden kinderen, die nooit naar school gaan. Ik heb veel tijd. Daarom help ik mijn moeder met schoonmaken, opruimen, oppassen en eten klaarmaken.
Toen mijn familie uit Myanmar in Bangladesh kwam, waren ze nog moslim. Drie jaar geleden kwam mijn vader Jafar thuis en vertelde dat een man hem een verhaal over Jezus Christus had verteld. Het was helemaal nieuw voor ons en we begrepen het nog niet zo goed. Maar in dat jaar hebben we nog veel meer uit de Bijbel gehoord en twee jaar geleden zei mijn vader dat hij ook een volgeling van de Heere Jezus wilde worden. Hij is toen gedoopt. Andere mensen in het kamp vonden dat niet goed. Ze doen ook weleens heel lelijk tegen ons. Maar we willen de Heere Jezus blijven volgen.
Het is niet makkelijk om hier te wonen, maar we hebben nergens anders een plek om heen te gaan. We wonen in een klein hutje, net als al die andere duizenden mensen in dit kamp. De meeste van onze buren zijn moslim. Nu wij de Heere Jezus hebben leren kennen, is ons leven wel veranderd. Eerst hadden we geen hoop. Nu weten we dat God met ons is en dat we altijd op Hem mogen vertrouwen.
Wil jij vandaag voor ons bidden?"
Dit verhaal is eerder gepubliceerd in Hulp Magazine februari 2018. Wil jij ook Hulp Magazine gratis thuis ontvangen? Vraag dan je ouders of ze zich willen inschrijven. Klik hier om Hulp Magazine te ontvangen >